De zitting in het assisenhof van Gent is dinsdagochtend van start gegaan. Als eerste zal de bloedspatpatroonanalyse toegelicht worden. Daarna volgen de onderzoeksrechter en de gerechtsartsen. In de namiddag komt het toxicologisch onderzoek aan bod en eindigen doen we vandaag met het psychiatrisch-psychologisch onderzoek. 

De hoofdinspecteur van de federale gerechtelijke politie legt uit dat zij meerdere mogelijke locaties van de dader tijdens de feiten getest hebben om na te gaan of die overeenkomen met de bloedspatten. Het is, legt hij uit, altijd de bedoeling om zo'n scenario te ontkrachten, nooit te bevestigen.

In een eerste scenario zit de dader links van het slachtoffer op het bed. Dat scenario is volgens de onderzoekers plausibel, aangezien de bloedspatpatronen overeenkomen. 

In een tweede scenario staat de dader links naast het bed en moet die de afstand van het bed overbruggen. In dit scenario zou de dader verder moeten reiken om opnieuw te kunnen slaan. Daarbij zou hij de hamer verder naar achter moeten zwaaien en dat zou moeten zorgen voor een groter bloedspatpatroon op het plafond, en dat hebben de onderzoekers niet teruggevonden.  

In een derde scenario staat de dader rechts van het slachtoffer. Maar in die houding is het voor de dader moeilijk om het hoofd te bereiken en dat scenario komt niet overeen met de bloedspatten, zeggen de onderzoekers. Ook een vierde scenario, waarbij de dader iets dichterbij wordt geplaatst dan in scenario drie, komt niet overeen met de bloedspatten.

In een vijfde scenario staat de dader aan het voeteinde van het bed. Maar dat is volgens de onderzoekers fysiek onmogelijk en dat scenario werd dan ook niet verder onderzocht. 

De conclusie van de onderzoekers is dat het eerste scenario het meest aannemelijk is. Zij benadrukken dat er in dat scenario ook bloedspatten op de dader moeten gevonden zijn, maar die konden erg klein zijn. "Het is niet dat hij volledig onder het bloed zat", klinkt het. 

De voorzitter vraagt aan de hoofdinspecteur om de handelingen van de dader uit te beelden. Hij krijgt de hamer in de hand en toont in de rechtszaal hoe de dader vermoedelijk geslagen heeft. 

De beschuldigde Demesmaeker heeft verklaard, en getoond tijdens de wedersamenstelling, dat hij links naast het bed stond. Volgens hem zat hij zeker niet op het bed. 

Meester Platteau, advocaat van de beschuldigde, wil van de onderzoekers weten of het mogelijk is dat zijn cliënt naast het bed aan de linkerkant stond, en dus niet op het bed zat. Hij begrijpt dat de onderzoekers het meer aannemelijk vinden dat hij op het bed zat, maar hij wil van de onderzoekers weten of zijn scenario wél mogelijk is. De onderzoekers bevestigen dat ze het niet volledig kunnen uitsluiten. 

De professor toxicologie legt uit dat er zowel bij Ilse Uyttersprot, als bij Jurgen Demesmaeker bloed- en urinestalen werden genomen om onderzoek op te doen. Bij Uyttersprot werd niets gevonden. Bij Demesmaeker werd een stof teruggevonden die in het antidepressivum Wellbutrin voorkomt. De beschuldigde had eerder ook al verklaard dat hij dat pilletje had genomen de avond voor de feiten. 

Er werd ook een haaranalyse uitgevoerd bij Demesmaeker. Daaruit bleek dat er een kleine hoeveelheid amfetamine en cocaïne gevonden werd. "Het zal eerder occasioneel gebruik zijn", zegt de professor over de gevonden hoeveelheid cocaïne. Van alcohol is volgens de expert geen sprake. "Helemaal niets kan ik niet zeggen, maar maximaal één of twee glazen op een maand tijd." 

De onderzoeksrechter geeft in de rechtszaal een tijdlijn weer van de opdrachten die hij gegeven heeft. Hij begint door te vertellen dat hij het telefoontje kreeg over de feiten. "Als onderzoeksrechter ben je wel wat gewoon, maar zulke telefoons krijg ik ook niet dagelijks." 

De onderzoeksrechter vertelt hoe de wedersamenstelling verliep. "Ik heb hem daar ook gevraagd naar zijn motief. Dat doen we normaal niet tijdens een wedersamenstelling. Maar tot op dat ogenblik had hij nog geen motief bekendgemaakt. Dat is zeer opmerkelijk. Ik had de ijdele hoop dat er onder druk van de situatie toch iets zinning zou uitkomen", zegt hij. "Maar dat heeft niets opgeleverd."  

De onderzoeksrechter haalt verschillende elementen aan die door andere getuigen ook al werden verteld. Zo zegt hij dat er lange tijd onduidelijkheid was over het precieze tijdstip van de wekker. Zo is er ook onduidelijkheid over de positie van Demesmaeker op het moment van de feiten en stelt hij zich ook vragen over de locatie van de gereedschapskoffer. Daarnaast spreekt de onderzoeksrechter ook over tegenstrijdigheden in zijn verklaringen, iets dat de verschillende politiediensten maandag ook al kwamen toelichten. 

Bij een assisenproces worden er altijd moraliteitsgetuigen verhoord om een beeld te schetsen van het slachtoffer en de dader. Meester Vermassen vroeg eerder al of er in dat moraliteitsonderzoek iets negatief te vinden is over Ilse Uyttersprot. De onderzoeksrechter deelt mee dat dat niet terug te vinden is. 

Meester Mallego vraagt aan de onderzoeksrechter waarom er een groot aantal moraliteitsgetuigen voor Jurgen Demesmaeker niet wilden deelnemen aan het proces. "Verschillenden van hen hebben de vrees geuit dat hij achter hen zou aankomen", reageert de onderzoeksrechter. 

De voorzitter wil nu een kwartier schorsen en nadien nog de wetsartsen aan bod laten komen. Daarna zal hij pas een middagpauze inlassen. 

In de rechtszaal worden beelden getoond van de autopsie van Ilse Uyttersprot. De wetarts legt uit dat de wonden op het hoofd een ovaal of ronde vorm hebben en wel doen denken aan een hamer. Hij vertelt daar ook bij dat er zes duidelijke impacten te merken zijn. 

"Het gaat om letsels die compatibel zijn met zeer zwaar stomp geweld. Dat gaat gepaard met, niet onverwacht, diepe schade aan de hersenen", zegt de arts. Volgens de arts kunnen de verwondingen volledig verklaard worden door slagen met een hamer. 

De wetsarts die aanwezig was op de wedersamenstelling bevestigt dat de uitleg die de beschuldigde gaf over hoe hij haar sloeg, overeen kan komen met de verwondingen. 

De voorzitter geeft het woord aan drie psychiaters en een psycholoog die beschuldigde Jurgen Demesmaeker in het kader van het onderzoek onderzocht hebben. 

De gerechtspsychiaters melden dat Demesmaeker heel coöperatief is, maar dat hij relatief weinig emoties toont. "We zien minder emoties dan we zouden verwachten bij een doorsnee persoon." Ook is er niet altijd evenveel slachtofferempathie. "Hij werkt mee, maar beschrijft eerder. Er zijn vooral narcistische en theatrale kenmerken. In de praktijk zorgt dat ervoor dat hij tijdens de eerste ontmoeting overeenkomt als een aangenaam en charmant persoon. Maar hij heeft een hoog zelfbeeld, dat maakt dat hij krenkingsgevoelig is", klinkt het. 

Het college is tot de conclusie gekomen dat Jurgen Demesmaeker niet aan een geestesstoornis lijdt. 

Meester Vermassen, advocaat van de moeder van Ilse Uyttersprot, wil de psychiaters een vraag stellen over het verloop van de feiten op de ochtend van 4 augustus. Demesmaeker verklaarde eerder al dat het donker was op het moment dat hij toesloeg. Hij zou daarna zichzelf gaan opfrissen zijn, zijn tanden zijn gaan poetsen en deed gel in zijn haar. Daarna keerde hij pas terug naar de slaapkamer waar Ilse Uyttersprot lag en deed hij het licht aan. "Hoe leggen we dat uit?", vraagt de advocaat. Het antwoord van de psychiater: "Dat is een heel schrijnend voorbeeld van wie er centraal gezet wordt", verwijzend naar de egocentrische en narcistische eigenschappen van de beschuldigde. 

"Waarom is hij tot die agressie gekomen? Kan men dat uitleggen vanuit zijn persoonlijkheid? Kan u dat vanuit psychiatrisch oogpunt?", vraagt meester Platteau, de advocaat van de beschuldigde, aan de psychiaters. 

"Ik denk dat er wel medische argumenten zijn die aantonen dat de man beslissingen kan nemen. Op een gegeven moment wordt er een beslissing genomen. Er zijn argumenten dat dit om een beslissingsproces gaat, niet over een impulscontroledoorbraak." 

Platteau vraagt naar die argumenten. 

"Mijnheer lijdt niet aan geestesstoornissen en zijn realiteitsbeeld is niet verstoord. Hij is een persoon met een duidelijk intacte impulscontrole. Hij kan zich inhouden", antwoordt de psychiater. "En hij was niet onder invloed van alcohol of andere middelen. Dan rest er maar één ding: een beslissing die iemand neemt. In een context, dat wel. Maar het is een beslissing." 

De voorzitter stelt eerst een vraag aan Janik, de zoon van Ilse Uyttersprot, over zijn verhoor. Janik zou vrij snel aan de politiediensten gevraagd hebben of de beschuldigde een strafblad had. "Dat was toch een vraag die bij ons speelde", zegt hij. "Mama kennende zou ze daar niet mee gediend zou, moest ze dat geweten hebben." 

De voorzitter geeft aan dat de informatie over het strafblad van Demesmaeker waarschijnlijk toch druppelgewijs tot bij Uyttersprot geraakte. "Verrast het u dat ze niet onmiddellijk met hem brak (toen ze dat te weten kwam, red.)?", vraagt de voorzitter. "Dat verwondert me wel", zegt hij. "Maar ik vraag me af in hoeverre ze de feiten echt wist. Hij kan er nog altijd een andere uitleg aan gegeven hebben. Het was een prille relatie. Misschien keek ze er doorheen door de verliefdheid." 

Voorzitter geeft aan dat Janik in zijn verhoren niet over 'Jurgen' spreekt, maar over 'dienen mens'. "Ik voelde me niet meer zo comfortabel met zijn naam", zegt hij. Voor de feiten stond hij niet weigerachtig tegenover Demesmaeker, geeft hij aan. "Hij noemde mij 'bro' en 'maat'. Hij had me nog maar twee keer gezien. Maar hij deed wel zijn best om contact te zoeken." 

De voorzitter vraagt Janik ook naar het gedrag van Demesmaeker en of hij hem kon observeren toen hij bij hen op bezoek kwam. "Op dat moment denk je daar zo niet over na. Nu komt dat wel allemaal anders binnen", zegt Janik. 

Er wordt aan Janik ook nog gevraagd om kort iets te zeggen over zijn moeder. "Mama was fantastische vrouw die heel heel erg behulpzaam was voor iedereen. Voor mij was dat vooral op het vlak van school. Ik was niet altijd de beste student. Ze heeft er mee voor gezorgd dat ik een diploma gehaald heb. Ze heeft me met allerlei dingen geholpen. Zoals ze dat voor velen deed."

Alec, de zoon van Uyttersprot, geeft aan dat hij Demesmaeker ne rare vond. "Soms deed hij rare handelingen. Het was corona, dus wij waren vaak allemaal thuis. Mama had dan online vergaderingen. Hij kwam dan toe als zij vergaderingen had. Hij was aan het wachten. Als hij doorhad dat ze geen tijd voor hem had, dan vertrok hij na tien minuten terug naar huis. Ik stelde me de vraag: wat is die hier eigenlijk komen doen?"