De zitting is begonnen in de assisenzaal in Gent. De twee zonen van Ilse Uyttersprot zijn aanwezig en luisteren zo meteen mee naar het voorlezen van de akte van beschuldiging.

Er wordt verder voorgelezen uit de akte van beschuldiging. 

De avond voor de feiten kwam Uyttersprot naar het appartement van Demesmaeker. Volgens Demesmaeker hadden ze seks en gingen ze daarna slapen. "Tussen 8.00 en 8.15 uur ging de zoemer van llses gsm af", stelde de aanklager over de versie van de beschuldigde in het eerste videoverhoor. "Ze nam haar gsm, legde die bij haar, zuchtte even en sliep verder. Hij had een bibbergevoel en maakte zich de bedenking: 'het gaat toch niet weer beginnen?' Hij stond op, ging naar de berging."

"Het ging supersnel, vermoedelijk 10 a 15 seconden", gaat de akte verder. "Op automatische piloot ging hij naar de berging, 3 stappen van de slaapkamer, nam zijn materiaalkoffer, opende de koffer, voelde ....  Het eerste was een klauwhamer. Hij nam de hamer, keerde terug naar de kamer en begon met de hamer op het hoofd van Ilse te slaan. Hij sloeg ter hoogte van de slaap."

In zijn laatste verhoren en in zijn eindverhoor verwees hij wel naar een moordzaak waarover hij had gelezen. "De hamer was het eerste dat in hem opkwam. De week ervoor had hij een artikel gelezen over een oude dame die haar man had vermoord met messteken en een - naar hij zich herinnerde - achttal hamerslagen. De man had die vrouw haar hele leven psychisch mishandeld. Het kwam tot een assisenzaak en die kwam er goed van af. Hij vermoedt dat ze die zaak gewonnen had. 'Er kan dus een link geweest zijn in mijn gedachten om een hamer te nemen'", citeerde de aanklager uit de verklaring van Demesmaeker.

Het ging om een vrouw die in 2008 vrijgesproken werd door het Gentse hof van assisen. Haar advocaat Jef Vermassen, die nu optreedt voor nabestaanden van Uyttersprot, had de jury toen kunnen overtuigen dat de vrouw gedwongen werd door een macht die ze niet heeft kunnen weerstaan, het omstreden artikel 71 van het Strafwetboek.

Substituut-procureur-generaal Karine Van Hecke leest momenteel de 37-pagina tellende akte van beschuldiging voor. Daarin worden onder meer de eerste vaststellingen, de arrestatie van Jurgen Demesmaeker, de technische vaststellingen op de plaats delict, de autopsie, het buurtonderzoek, de verhoren van Demesmaeker, de moraliteitsonderzoeken van zowel Uyttersprot als Demesmaeker, het psychiatrisch onderzoek van Demesmaeker en de wedersamenstelling van de feiten beschreven. 

Substituut-procureur-generaal Karine Van Hecke heeft zojuist het voorlezen van de akte van beschuldiging beëindigd met het lezen over het psychiatrisch onderzoek van Jurgen Demesmaeker.

Ook Anthony Mallego, advocaat van de twee zonen van Ilse Uyttersprot, stelt zich voor aan de jury. Hij vraagt ten eerste om een sereen proces. Zijn cliënten hebben het dossier ook altijd met waardigheid en de nodige sereniteit behandeld, zegt hij. "Ondanks de gruwel, de emoties, het verdriet." 

Ook Mallego zegt dat er over de voorbedachtheid een meningsverschil is. Volgens hem is het een vaststaand gegeven dat het hier over moord gaat en benadrukt dat moraliteit en persoonlijkheid "uiteraard wel" een rol spelen. 

De voorzitter schorst de zitting tot 14 uur. Daarna zal er gestart worden met het verhoor van de beschuldigde. 

"Uw moment om te spreken (of te zwijgen) is aangebroken", zegt de voorzitter. Hij waarschuwt Demesmaeker daarbij dat hij maar één eerste indruk kan maken.
De voorzitter zal de beschuldigde verschillende vragen stellen. Demesmaeker mag kiezen of hij daarop antwoordt of niet. 

De voorzitter richt zich ook kort tot de nabestaanden. Hij zegt dat er veel zaken zullen aangehaald worden die niemand ooit had moeten horen. "U zelfs ook niet", zegt hij tegen de zonen van Ilse Uyttersprot. "Het seksuele zal aan bod komen, ik kan er niet om heen. Voor de kinderen zal dat vreemd en zeer confronterend zijn. Maar het maakt deel uit van het geheel."

Hij waarschuwt de nabestaanden ook voor de foto's die tijdens het proces zullen getoond worden. "Ik heb al veel assisenzaken meegemaakt, maar ik heb nog nooit zulke confronterende foto's gezien. U mag de zaal verlaten wanneer u dat wil, niemand zal u dat kwalijk nemen", zegt de voorzitter. 

In de gevangenis krijgt hij geen bezoek, zegt Demesmaeker. "Ik heb daar ook geen behoefte aan. Ik heb de leefwereld rond mij erg klein willen houden sindsdien. Die drang naar afzondering is heel groot geworden. Ik moet eerst zorgen voor mezelf." Daar zit zijn redding, zegt hij. 

De voorzitter zoekt naar iets in het dossier en vraagt Demesmaeker daarbij of de beschuldigde het dossier gelezen heeft. "Totaal niet", antwoordt de beschuldigde. "Dat is uw recht", zegt de voorzitter, maar hij wil wel weten waarom. "Dat is mijn persoonlijke mening." 

Hoe is uw oog gevallen op Ilse Uyttersprot?, vraagt de voorzitter. 

Demesmaeker legt uit dat hij Uyttersprot ontmoette tijdens carnaval 2016. Ze maakten toen samen een foto. "Vier jaar later kreeg ik op Facebook een herinneringsfoto", legt hij uit in de assisenzaal in Gent. Dat is volgens hem de aanleiding geweest om via Facebook contact met haar op te nemen. 

De beschuldigde legt uit dat een vriendin aan Uyttersprot zou gezegd hebben dat hij "een goede gast" zou zijn en dat ze daarom besloot om te reageren op zijn berichtjes. "Ben je een goede gast?", vraagt de voorzitter. "Ik ben niet altijd een goede gast geweest, maar ik denk dat ik het in sommige relaties wel goed gedaan heb."

Bij Uyttersprot, zegt hij, had hij zichzelf voorgenomen om zijn tijd te nemen. "Je gaat niet halsoverkop aan iets nieuws beginnen. Eerst veel optrekken met haar en dan een beslissing nemen", zegt hij. 

Uyttersprot en hij gingen destijds veel wandelen en zouden tijdens die wandelingen dichter naar elkaar toegegroeid zijn.  

Demesmaeker vertelt dat hij Uyttersprot in het begin van hun relatie een uittreksel van zijn strafblad doorstuurde omdat hij niet wou dat hij afgerekend zou worden op zijn verleden. Maar de voorzitter twijfelt eraan dat Demesmaeker dat strafblad inderdaad aan Uyttersprot bezorgde. "Ze is dat (de veroordelingen op zijn strafblad, red.) maar mondjesmaat te weten gekomen", zegt hij. In het dossier zitten volgens hem geen aanwijzigingen dat hij haar dat uittreksel via mail bezorgde. 

Als Demesmaeker inderdaad zijn strafblad zou doorgestuurd hebben, dan moest Uyttersprot op de hoogte zijn geweest van zijn veroordeling voor slagen en verwondingen. De voorzitter wijst erop dat Uyttersprot een pro- en contralijstje maakte over hem en dus twijfels had over hun relatie. Op dat lijstje stond 'verleden' inderdaad als een negatief kenmerk. Maar dat hij agressief zou zijn of een strafregister had, staat niet op dat lijstje, merkt de voorzitter op. "Als je al je kansen wil vergooien in je prille relatie, dan moet je inderdaad je strafregister doormailen", zegt de voorzitter. 

De voorzitter zegt het niet letterlijk, maar laat duidelijk merken dat hij de uitspraken van Demesmaeker over het inlichten van Uyttersprot over zijn strafblad niet helemaal gelooft. 

Dat weekend stuurde Demesmaeker een hele reeks berichten naar Uyttersprot, maar veel reactie kreeg hij van haar niet. De voorzitter merkt op dat het bijna eenrichtingsverkeer was. "Romantisch is dat niet?", zegt hij. Demesmaeker reageert dat hij een piekeraar is, er waren veel prikkels en daarom is hij berichten beginnen schrijven.

Demesmaeker geeft aan dat hij het in die periode erg moeilijk had en hij erg diep zat. Hij lag dagenlang in bed en stuurde haar klagende berichten. De voorzitter leest enkele expliciete berichten voor die hij bijna simultaan naar een andere vrouw stuurde. "Ik zal straks mijn mond moeten spoelen", voegt de voorzitter daar nog aan toe na het voorlezen van de berichtjes.

"Hoe verklaar je dat? Je zegt tegen je geliefde dat je je zo slecht voelt, maar tegelijkertijd stuur je zulke vulgaire praat naar een andere vrouw?", vraagt de voorzitter. "Beeldspraak", is het antwoord. 

Over de ochtend van de feiten, zegt Demesmaeker dat hij vroeg wakker geworden is door licht dat de slaapkamer binnenviel. Hij zegt dat hij zich omdraaide en opnieuw in slaap viel. Iets later ging het alarm op de gsm van Uyttersprot af. "Ze heeft het alarm van haar gsm stopgezet en de gsm naast haar op het hoofdkussen gelegd. Ze is vrij onmiddellijk terug ingedommeld. En dan ben ik heel impulsief naar de berging gegaan. Toen ze een zucht liet, dacht ik dat het weer helemaal van voren ging beginnen. Het ging allemaal opgerakeld worden", legt hij uit. 

Impulsief?, vraagt de voorzitter. "Je denkt daar niet over na. Het heeft 10 tot 15 seconden geduurd." 

De voorzitter probeert de gemoedstoestand van Demesmaeker de avond voor en de ochtend van de feiten te achterhalen. De man geeft aan dat hij eigenlijk heel rustig was. Maar hij vond wel dat de avond ervoor vreemd verliep. Hij vond het vreemd dat Uyttersprot niets meer zei over het weekend ervoor. Toen was hij naar eigen zeggen te aanhankelijk geweest en waren er discussies geweest. "Ik dacht dat er nog iets ging komen. Ik dacht dat ik nog een uitbrander zou krijgen", zegt hij. "Ik was aan het malen."

"Wat was je aan het denken toen je naar je bak (waar de hamer in zat, red.) liep?", vraagt de voorzitter. "Ik heb aan niets gedacht. Totaal niets", antwoordt Demesmaeker. "Ik heb mezelf geen enkele vraag gesteld. Ik had geen drugs genomen. Ik was niet aan het slaapwandelen." 

"Dus je wist wat je aan het doen was?", vraagt de voorzitter. "Je wist dat je aan het stappen was naar de berging om een hamer te nemen?" Demesmaeker bevestigt. "Je was aan het stappen naar de berging om een hamer te nemen om wat mee te doen?", vraagt de voorzitter. "Om toe te slaan", zegt Demesmaeker. "Toe te slaan op wat? "Op Ilse, op haar hoofd."

Toen je haar sloeg met die hamer, wat dacht je toen?, vraagt de voorzitter. "Ik denk dat ik niet goed besefte wat ik toen bezig was. Ik ben gestopt toen ze dat geluid (een zucht, red.) gemaakt heeft. Toen ben ik beginnen panikeren."

"Je was in staat om te rijden? Je hebt geen accident gehad. Toen je bij de politie aankwam, heb je verklaard: 'Ik heb mijn vriendin vermoord'", zegt de voorzitter. "Wat moest ik anders zeggen?", reageert Demesmaeker. Toen hij in het politiekantoor gevraagd werd waarom hij het gedaan had, antwoordde hij: "Ze is me al drie maanden aan het koeioneren." 

De voorzitter vraagt nog wat zijn motief was. "Ik had geen echt motief. Anders had ik dat zeker in mijn verklaringen meegedeeld." 

Meester Vermassen wil het ook nog even hebben over de wedersamenstelling. Hij zegt dat volgens de aanwezigen Demesmaeker verveeld overkwam. "Er was geen woord over Ilse. Ik zie ook nu geen emotie als het over Ilse gaat. Doet het u eigenlijk iets dat die vrouw dood is?"

"Er is weldegelijk emotie geweest op het moment dat de politie mij naar Ilse vroeg", reageert hij. "Dat ik kalm was in mijn appartement, is omdat ik afscheid aan het nemen was van mijn appartement. Ik wist dat ik daar nooit meer zou zijn. Ik heb ook gevraagd om een short mee te nemen omdat ik geen short had in de gevangenis." 

"Ik denk dat je nooit uiterlijk kan zien hoe iemand lijdt onder gebeurtenissen. Ik sta er elke ochtend mee op en ga er elke avond mee slapen. Dat stopt nooit", zegt hij.  

De voorzitter beslist om het hier bij te laten voor vandaag. Maandag wordt de zaak verdergezet. Dan zullen de leden van de politie aan bod komen over het onderzoek.