De voorzitter heeft aangekondigd dat de zeven zalen voor de burgerlijke partijen en de twee zalen voor het publiek voorlopig gesloten blijven. Na de samenstelling van de jury en de burgerlijke partijstelling in december zijn die extra zalen nagenoeg leeg gebleven. Ze worden weer opengesteld als er meer belangstelling is.

Het proces in het Justitia-gerechtsgebouw kan worden bijgewoond vanuit in totaal tien zalen. In de hoofdzaal zetelt het hof, met voorzitter Laurence Massart en twee assessoren, naast het Openbaar Ministerie, de griffie en de bodes. De advocaten van de verdediging zitten tegenover de jury, met achter hen de beschuldigden (en voor hen, in het geval van de beschuldigden die vrij verschijnen). Verder is er in de zaal een beperkt aantal plaatsen voor de advocaten van de burgerlijke partijen, slachtoffers, pers en publiek.

Bij de burgerlijke partijstelling, een procedure waarbij slachtoffers zich bij de rechtbank melden, in december stelden nog eens 111 mensen zich burgerlijke partij op het proces, de meesten via hun advocaat. Dat bracht het aantal burgerlijke partijstellingen op 1.068 in totaal. Voor de burgerlijke partijen, hun naasten en advocaten, zijn zeven relaiszalen ingericht, van waaruit via videoverbinding interactie mogelijk is met de hoofdzittingszaal. Voor het publiek zijn er twee zalen ingericht, zonder mogelijkheid tot interactie. Die negen zalen bleven de voorbije weken leeg. Door de beperkte belangstelling gaan de relaiszalen en de publiekszaal nu dicht. Ze worden weer opengesteld als de burgerlijke partijen en het publiek de zitting vanuit die zalen willen volgen, kondigde Massart aan.

Naarmate de verhoren van beschuldigde Ali El Haddad Asufi vorderden, "werd Ibrahim El Bakraoui steeds minder radicaal". Dat heeft onderzoeksrechter Berta Bernardo Mendez gezegd. Donderdag werd op het proces gestart met de bespreking van de verschillende entiteiten van de terreurcel. Het is de laatste fase van de presentatie van het onderzoek. Als eerste is Ali El Haddad Asufi aan de beurt - een opmerkelijke keuze, omdat El Haddad Asufi vermoedelijk eerder een logistieke rol speelde. 

Bernardo Mendez legde uit dat El Haddad Asufi een van de beschuldigden is die het vaakst werden verhoord. De onderzoekers konden bij hem het verst teruggaan in de tijd, en feiten verifiëren, tot juni 2015, in de aanloop naar de aanslagen in Parijs, waarvoor hij veroordeeld werd tot tien jaar cel. De onderzoeksrechter legde uit dat die periode buiten de inbreukperiode valt van het assisenproces over de aanslagen van 22 maart 2016 (die start op 1 december 2015), maar wel van belang is om onder meer de relaties met de protagonisten in het dossier te begrijpen, vooral met kamikaze Ibrahim El Bakraoui dan. 

El Haddad Asufi kwam een eerste keer in beeld van de politie toen signalen van zijn gsm op 22 maart 2016 opgevangen werden op een gsm-mast in de buurt van Brussels Airport. Dat was niet abnormaal omdat El Haddad Asufi een job had bij een luchthavenbedrijf. Maar zijn nummer was al bekend bij de antiterrorisme-eenheid van de federale gerechtelijke politie (fgp) van Brussel omdat het nummer contact had met verschillende protagonisten uit hun dossier, en dan vooral met Khalid El Bakraoui, die al snel geïdentificeerd was als de kamikaze in metrostation Maalbeek.

El Haddad Asufi, de jongste van een gezin van vier kinderen die opgroeide in Schaarbeek, werd een eerste keer opgepakt op 24 maart 2016. Hij verklaarde toen, in zijn eerste verhoor van vele, dat hij in Zaventem was omdat hij die dag aan het werk was. Hij zei dat hij zich ook "triest en verslagen" voelde na de aanslagen, zelfs overwoog om van job te veranderen. Hij zei ook dat hij een praktiserend moslim was, maar geen lof had voor terreurgroep IS. Hij ging niet akkoord met "kelen over te snijden, te vechten voor de islam" en zei dat hij niemand kende die akkoord ging met de filosofie van IS. 

Over Ibrahim El Bakraoui, die hij kende vanop de middelbare school, zei hij dat hij nog contact had met hem nadat die uit de cel was gekomen, eind 2014, begin 2015, maar dat hij hem een laatste keer gezien had in de zomer van 2015, vlak voor El Bakraoui op vakantie naar Turkije trok. Hij zei ook dat hij geruchten had opgevangen dat hij naar Syrië was vertrokken. In zijn verhoren merkte Ali El Haddad Asufi op dat hij gezien had dat het gedrag van Ibrahim El Bakraoui was veranderd: terwijl hij hem voordien beschouwde als een delinquent, was hij geradicaliseerd geworden. Hij vermoedde dat zijn neef Oussama Atar, de vermoedelijke leider van de cel, hem beïnvloed had. Ook verklaarde hij dat El Bakraoui eerder positief stond tegenover IS.

De onderzoekster van de Brusselse FGP die de rol van El Haddad Asufi in de rechtszaal besprak, merkte op dat hij in de loop van het onderzoek zijn verklaringen over Ibrahim El Bakraoui matigde. "Volgens de evolutie van zijn verklaringen, werd Ibrahim El Bakraoui steeds minder radicaal", voegde onderzoeksrechter Bernardo Mendez eraan toe. 

Ali El Haddad Asufi, die op dat moment nog een blanco strafblad had, werd na zijn eerste arrestatie vrijgelaten. Maar op 9 juni van hetzelfde jaar werd hij weer opgepakt, toen het onderzoek was gevorderd. Een van de redenen was een audioboodschap die gevonden werd in de laptop die in de Max Roosstraat werd gevonden, en waarin kamikaze Najim Laachraoui verklaart dat "een broer" signaleerde dat de ochtend van 22 maart "Amerikaanse, Russische en Israëlische vluchten" gepland waren. De speurders vermoeden dat dat El Haddad Asufi is geweest. Bovendien bleek uit telefonieonderzoek dat hij Ibrahim El Bakraoui geholpen had in de zomer van 2015 nadat die aan de grens met Syrië opgepakt was in Turkije. Nadien werd hij samen met Ibrahim El Bakraoui gezien op bewakingsbeelden van het safehouse in de Kazernenlaan in Etterbeek. 

Er volgde een tweede verhoor, waarna El Haddad Asufi deze keer wel aangehouden werd. Hij zei dat hij El Bakraoui niet meer beschouwde als goede vriend sinds de zomer van 2015 en dat hij daarom had gezegd dat hij niemand kende die IS genegen was. El Haddad Asufi ontkende ook dat hij de vluchten heeft aangewezen.

Uit een nota, die wellicht als basis diende voor een audioboodschap van kamikaze Najim Laachraoui aan Oussama Atar, de vermoedelijke opdrachtgever uit Laken die verbleef in Syrië, blijkt dat de terreurcel nadacht over de Eurostar-trein in Engeland of de Thalys in Frankrijk als potentiële doelwitten. Maar in de audioboodschap zelf kwam de Eurostar of Thalys niet expliciet ter sprake. Wel zei Laachraoui om plannen in Engeland te vergeten, wegens "te riskant".

De audioboodschappen dienden als communicatie tussen de terreurcel in België en de opdrachtgevers van terreurgroep IS in Syrië. De audioboodschappen, die gerecupereerd werden op een pc die in een vuilzak gevonden werd bij het safehouse in de Max Roosstraat in Schaarbeek, werden opgenomen op de computer, maar die had geen internet. Vermoed wordt dat ze gekopieerd werden naar USB-sticks en nadien via phoneshops doorgestuurd werden. 

In een van de twee audioboodschappen die konden gerecupereerd worden uit de pc, die opgenomen zou zijn tussen 13 en 15 maart, vallen enkele opvallende zaken op. Eerst en vooral is het zo dat alles voorgelegd wordt aan Oussama Atar, aangesproken met zijn strijdnaam 'Abu Ahmed', die uiteindelijk zijn zegen moet geven. Ook valt op dat de leden van de terreurcel nog explosieven zoeken, niet alleen TATP maar ook onder meer nitroglycerine. Daarnaast valt ook op dat de boodschap, alhoewel ze soms als een banaal telefoongesprek klinkt, bedachtzaam en gestructureerd is.

De speurders vonden dan ook in de computer nog een nota die wellicht als basis diende voor het gesprek. Daarin staat ook het puntje 'Eurostar Engeland/Thalys Frankrijk' vermeld, al wordt daar in de audioboodschap niet expliciet over gesproken. Adjunct-hoofdonderzoeker Frédéric Vanesse zei voor het assisenhof dat een passage in de audioboodschap waarschijnlijk wel ingaat op de kwestie. Zo zegt Laachraoui om Engeland "te vergeten" wegens "te riskant". In diezelfde passage zegt hij dat Frankrijk wel interessant is, maar dat het goed zou zijn om daar voor een safehouse te zorgen, omdat heen en weer reizen "een te groot risico" zou zijn. Bijna een jaar eerder, in augustus 2015, was al gepoogd om een aanslag te plegen op een Thalys, maar die werd verijdeld. 

Het is overigens niet de enige passage die erop lijkt te wijzen dat de terroristen dachten aan een aanslag op spoorverkeer. Zo zegt Laachraoui, die lijkt te antwoorden op een vraag die in een vroegere boodschap werd gesteld (en nooit gevonden werd), dat hij aan twee kompanen in Syrië al een vraag had gesteld over het viseren van rails. Maar daarvoor zou een dure plasmasnijder nodig zijn en zou het risico bestaan dat de actie zou ontdekt worden door veiligheidspersoneel. Wel vraagt Laachraoui om in Raqqa te testen om explosieven onder het spoor te plaatsen.

Nog een opvallend element tot slot: Laachraoui zegt dat als de foto's van 'Walid' en 'Soeleiman', de strijdnamen van Khalid en Ibrahim El Bakraoui, in de pers zouden verschijnen, dat "alles dan gedaan" zou zijn. Het is pas op 16 maart dat de foto's van de twee in de krant La Dernière Heure verschijnen. De tweede audioboodschap, die op 21 maart is opgenomen, heeft dan ook een veel paniekerige toon.
 

De laptop gevonden in de Max Roosstraat in Schaarbeek is nooit verbonden geweest met het internet. Dat heeft adjunct-hoofdonderzoeker Frédéric Vanesse  gezegd. De bestanden die op het toestel stonden werden geladen van USB-sticks, waarvoor Ibrahim El Bakraoui verantwoordelijk zou zijn geweest.

De laptop, door de gevonden bestanden "van kapitaal belang" voor het onderzoek naar de aanslagen, werd ontdekt door vuilnisophalers en overgemaakt aan de politie toen bleek dat het toestel "verontrustende" bestanden bevatte in het Arabisch. De speurders ontdekten tijdens hun analyse onder meer dat de laptop nooit verbonden was geweest met het internet. Er was Tor-software op geïnstalleerd om op het dark web te surfen, maar die werd dus nooit gebruikt. Beschuldigde Mohamed Abrini verklaarde tijdens een verhoor dat hij op het internet surfte en YouTube-filmpjes bekeek via een tablet en dat documentaires en films werden opgeladen op de laptop. 

Uit het onderzoek en uit verhoren van van Abrini en Osama Krayem is ook gebleken dat kamikazes van Zaventem Ibrahim El Bakraoui en Najim Laachraoui de voornaamste gebruikers waren van de laptop. "De berichten en bestanden kwamen via USB-sticks, waarvoor Ibrahim El Bakraoui zorgde. Najim Laachraoui had de codes en de tools voor de versleuteling", zei Krayem. Hij verwees daarmee naar het feit dat de cel gebruik maakte van de software TrueCrypt, waarmee bestanden versleuteld kunnen worden. Volgens Abrini was het Najim Laachraoui die de laptop kocht, al konden de onderzoekers dat niet bevestigen. Ibrahim El Bakraoui zou de laptop hebben weggegooid.

De speurders achterhaalden ook dat 22 externe dragers, zoals USB-sticks, werden verbonden met het toestel. Audiobestanden, zoals die gericht aan leider van de cel Oussama Atar in Syrië, werden opgenomen op de laptop, overgezet op USB-sticks en via een andere locatie met internet verzonden, legde Vanesse uit.

Uit het onderzoek is wel gebleken dat er verschillende vergeefse pogingen waren om te laptop te verbinden met wifi-netwerken in de buurt van de Henri Bergerstraat in Schaarbeek, waar de leden van de terreurcel na de aanslagen van Parijs samenkwamen, en in de Koninklijke Sinte-Mariastraat in Schaarbeek. Ook werd geprobeerd om de laptop met het internet te verbinden in Sambreville, waar Najim Laachraoui voor de aanslagen in Parijs een huis huurde.

Vanesse zei ook nog dat de computer regelmatig gebruikt werd tussen 14 augustus 2015, toen Windows 7 geïnstalleerd werd, en de aanslagen van 22 maart. Het toestel werd gebruikt in het kader van de voorbereiding van de aanslagen, klonk het. Ook ontdekten de speurders verwijderde documenten die verwijzen naar de aanslagen in Parijs, met screenshots van de Stade de France en Bataclan en verwijzingen naar de verschillende groepen die toesloegen op 13 november 2015.

De ontstekers die tijdens huiszoekingen gevonden werden in de Driesstraat in Vorst zijn niet gelijk aan die mechanismes die gebruikt werden om de bommen van Brussels Airport en Maalbeek te doen ontploffen. Dat heeft een medewerker van DOVO, de ontmijningsdienst van het leger, gezegd.

DOVO werd opgeroepen na de huiszoeking in de Driesstraat in Vorst, die uitmondde in een schietpartij waarbij Mohamed Belkaid om het leven kwam en waardoor beschuldigden Salah Abdeslam en Sofien Ayari konden ontsnappen. Tijdens verschillende huiszoekingen vond men onder meer ontstekers en vuurwerk.

Voorzitter Massart had een extra onderzoeksdaad gevraagd aan DOVO, met name een vergelijking van de ontstekers in de Driesstraat en die in de Max Roosstraat. De militair verklaarde dinsdag dat de bommen gebruikt in Zaventem en Maalbeek niet tot ontploffing werden gebracht met ontstekers gevonden in Vorst, maar wel met een ontbrander. "Een ontbrander doet een vonk ontstaan in de TATP bijvoorbeeld met behulp van kerstverlichting, terwijl een ontsteker eerst een primair explosief doet ontploffen en daarna een secundair, militair explosief. Een ontsteker kan ook dienen voor militaire explosieven, een ontbrander niet", klonk het.

Het vuurwerk dat werd aangetroffen - één batterij met tien buizen met in totaal poeder 88 gram poeder en een set van dertien pijlen met 184 gram poeder - kan gewoon gekocht worden in de winkel en het poeder is erg gevoelig voor schokken, wrijving of warmte, zei de medewerker van DOVO nog. Theoretisch gezien kan het poeder bijvoorbeeld gebruikt worden als onderdeel van een detonator of als deel van een explosieve lading, aldus de militair. Hij benadrukte wel dat het vuurwerk nog in de afgesloten verpakking zat en dus niet gemanipuleerd werd.

De juryleden hebben gevraagd naar de mogelijke band tussen Osama Krayem en Mohamed Belkaid. De Zweed Krayem besliste om zijn bom op die noodlottige dag niet te laten ontploffen op de Brusselse metro. Belkaid kwam op 15 maart 2016 om het leven bij de schietpartij in de Driesstraat in Vorst, waarbij Salah Abdeslam en Sofien Ayari wisten te ontsnappen.

Een jurylid wilde graag de strijdersfiche nog eens bekijken die Mohamed Belkaid had ingevuld toen hij zich aansloot bij Islamitische Staat. Daarop had Abu Abdulaziz Al Jazairi (een strijdersnaam van Belkaid, die verwijst naar zijn Algerijnse afkomst) zich opgegeven als kamikaze. Hij had ook ingevuld dat hij in de Zweedse hoofdstad Stockholm woonde. Het jurylid vroeg of Belkaid en Krayem, die in Malmö woonde, in Zweden contact hadden gehad, maar daar kon de coördinator van de voorstelling van het onderzoek geen antwoord op geven.

Een ander jurylid vroeg of Belkaid en Krayem elkaar in Syrië hadden ontmoet, maar ook op die vraag bleef de coördinator het antwoord schuldig. Hoewel de speurders nauwkeurig in kaart hebben kunnen brengen wat Krayem in Syrië deed, hebben ze geen eenduidig bewijs gevonden dat hij tijd doorbracht met Belkaid.

Dinsdagochtend hernam een rechercheur van de federale gerechtelijke politie van Brussel de voorstelling van de huiszoeking in de Driesstraat in Vorst na de schietpartij van 15 maart 2016. De spullen die teruggevonden werden in de woonkamer, eetkamer, keuken en badkamer, kwamen aan bod, evenals de vluchtroute van Abdeslam en Ayari langs een appartement op de Waterstraat en getuigenissen over het appartement op de Driesstraat.

De zitting is maandagavond afgesloten met een presentatie van de huiszoeking in de Driesstraat in Vorst. Onderzoeksrechter Berta Bernardo Mendez wees er daarbij op dat Mohamed Belkaid, die omkwam bij de schietpartij met de politie, een zeker "gezag" had binnen de groep die zich daar verschuilde.

Over de schietpartij zelf viel er al in april 2018 een definitieve uitspraak. Zo kregen Salah Abdeslam en Sofian Ayari elk een celstraf van twintig jaar, wegens moordpoging op agenten in een terroristische context en verboden wapenbezit in een terroristische context. Maar over één aspect was er op het proces nog geen uitspraak, de beschuldiging van deelname aan de activiteiten aan een terroristische organisatie, legde onderzoeksrechter Berta Bernardo Mendez uit. In die zin zijn de feiten ook relevant voor het assisenproces over de aanslagen van 22 maart 2016. 

Bovendien vallen de feiten, die zich afspeelden op 15 maart 2016, middenin de infractionele periode van de zaak rond de aanslagen van 22 maart 2016, die start op 1 december 2015. Federaal procureur Paule Somers legde uit dat de dag dat het appartement in Vorst gehuurd werd, op 2 december, zelfs aan de basis ligt van die keuze, vanwege de link met de aanslagen. 

De speurders kwamen het appartement op het spoor na het oprollen van een handel in valse identiteitsdocumenten. Daarbij werd een valse identiteitskaart gevonden van een zekere 'Mehdi Vandenbus', die kon geïdentificeerd worden als Khalid El Bakraoui, die zich een week later zou opblazen in metrostation Maalbeek. Navraag bij energieleveranciers wees uit dat onder de naam van Mehdi Vandenbus een energiecontract werd gesloten voor de Driesstraat in Vorst.

Toen de politie de huiszoeking uitvoerde, stootte ze onmiddellijk op felle weerstand. Een politieman raakten daarbij zwaargewond. De schutter, Mohamed Belkaid zo bleek later, kwam om het leven. "Mohamed Belkaid had een zeker gezag in de groep", zei Bernardo Mendez over hem. Ze verwees naar zijn verleden in Syrië, waarbij hij deelnam aan verschillende gevechten. Maar de "emir van Vorst", zoals Belkaid ook wordt genoemd, was ook ouder dan de twee anderen die in het appartement verbleven: Salah Abdeslam en Sofien Ayari. Zij konden door de weerstand van Belkaid op de vlucht slaan. 

De presentatie was maandagavond nog niet rond toen de zitting werd geschorst. Een rechercheur van de federale gerechtelijke politie van Brussel was op dat moment een overzicht aan het geven van de verschillende vingerafdrukken en DNA-sporen die in het appartement werden gevonden.

De eerste bom die in Brussels Airport ontplofte werd vanop de grond tot ontploffing gebracht, en niet vanop de bagagekar waarmee de tas met de bom werd vervoerd. Dat heeft een verantwoordelijke van DOVO, de ontmijningsdienst van het leger, gezegd. De ontmijner stelde de technische rapporten van DOVO van na de aanslagen voor.

Hij legde eerst uit wat een IED is, een zelfgemaakte bom, en hoe de springstof TATP gemaakt wordt. Het onderzoek van DOVO bevestigde ook dat er wel degelijk TATP gebruikt werd voor de bommen van 22 maart. Zo werden na de ontploffingen enkel sulfaationen gevonden en geen resten van de precursoren (aceton, waterstofperoxide en zwavelzuur). "Dat is eigen aan TATP, alle precursoren lossen op bij een ontploffing", aldus de militair. Nog volgens de analyse van de kraters na de ontploffing is gebleken dat de eerste bom in de luchthaven, die van Ibrahim El Bakraoui, ontploft is terwijl hij op de grond stond. "Dat is opmerkelijk, want op de beelden zagen we dat hij net ervoor de zak nog heeft verplaatst op de kar, maar we zien niet wat hij deed op het moment van de ontploffing", voegde onderzoeksrechter Berta Bernardo Mendez toe. De tweede bom lag op de kar op het moment van de explosie.

Voorzitter Laurence Massart vroeg ook of er een verschil was tussen het effect van een bom die verticaal of horizontaal geplaatst wordt - de bommen van Ibrahim El Bakraoui en Najim Laachraoui stonden rechtop, die van Mohamed Abrini lag horizontaal. "Ik kan me alleen maar inbeelden dat men zou denken dat de kracht en de fragmentatie groter is, maar als de bouten gemengd zijn onder de TATP - wat het geval was in Zaventem - is er eigenlijk geen groot verschil." In Maalbeek waren de bouten geplaatst naast zakken TATP. Op vraag van de voorzitter legde de militair ook uit dat de impact van de bouten en schroeven op het menselijk lichaam bij zo'n explosie even groot is als die van een aanvalswapen.

Ook bevestigde de militair dat de bom van Mohamed Abrini die werd achtergelaten, had kunnen ontploffen als er bijvoorbeeld een hulpverlener tegen duwde. De bom was klaargemaakt, de batterij was verbonden. De bom kon dus ontploffen indien de knop per ongeluk werd ingedrukt of bij een schok. Hij stelde ook dat drie keer 30 kilogram TATP in de taxi op weg naar de luchthaven een groot risico vormde.

De terreurorganisatie Islamitische Staat beschikte ten tijde van de aanslagen over een goed geoliede propagandamachine, waarin de aanslagen op de luchthaven van Zaventem en het metrostation van Maalbeek verheerlijkt worden. Dat heeft islamoloog Mohamed Fahmi uitgelegd op het assisenproces. De jihadistische groepering roemde de aanslagen expliciet in magazines en video's om haar daadkracht te bewijzen, en om andere soldaten aan te sporen de daden van de kamikazes te kopiëren.

IS verspreidde haar propaganda in verschillende talen, zoals Arabisch, Frans, Engels en Russisch, en via verschillende kanalen, zoals sociale media, private groepen en propagandabureaus. De propaganda diende drie doelen: het rekruteren van nieuwe soldaten, opeisen van aanslagen, en het legitimeren van het geweld als vergelding voor de oorlog in het Midden-Oosten, legde Fahmi uit.

Verslaggeving over de aanslagen in Zaventem en Brussel werd teruggevonden in vier edities van jihadistische tijdschriften en vijf video's. Artikels in Franstalige tijdschriften en een Engelstalig tijdschrift bejubelen de aanslagen als goed nieuws. Het eerste artikel verscheen al op 22 maart 2016 om 23 uur 's avonds. De verslagen verheerlijkten het geweld, en waren doorspekt met onwaarheden en overdrijvingen. De slachtoffers werden voorgesteld als medeplichtige kruisvaarders en agressors. De impact op het toerisme en de economische verliezen werden uitvergroot. Bij één artikel is een bewakingsbeeld van Najim Laachraoui en Ibrahim El Bakraoui in de luchthaven van Zaventem afgedrukt. Opvallend: Mohamed Abrini was van de foto geknipt, onderstreepte Fahmi.

Met de video's, waarvan er vier verschenen tussen 25 en 27 maart 2016, wou IS de aanslagen opeisen, rechtvaardigen en vieren, en de kamikazes identificeren. Beelden van de aanslagen in de luchthaven van Zaventem en het metrostation van Maalbeek - gemonteerd op gezangen die het geweld verheerlijken - werden afgewisseld met beelden van bombardementen in het Midden-Oosten en IS-strijders die waarschuwen voor meer bloedvergieten. In de video's worden propagandaflyers en snoepgoed uitgedeeld aan moslims in de straten, die hun waardering uitspreken voor de kamikazes. België wordt voorgesteld als een ministaatje, dat als eerste in de rij stond om oorlog te voeren tegen moslims. De aanslagen in Brussel en Parijs zouden slechts een druppel zijn in een zee van vergif en dood.

In een vijfde video die verschillende aanslagen in Europa bundelt, wordt Mohamed Abrini bij naam genoemd. Dat is waarschijnlijk een "technische fout", legde Fahmi uit. Iemand verheerlijken die zijn missie niet volbracht heeft, die bang werd en vluchtte, is immers in tegenspraak met de logica van propaganda.